چگونه می توان در صنعت مبلمان خودکفا شد؟

   همانطور که حراست از مرزهای جغرافیایی و امنیتی هر کشور از اهمیت خاص برخوردار است، حفاظت از مرزهای اقتصادی نیز جایگاه خاص خود را دارا است؛ یکی از بخش های تاثیرگذاری که باید زمینه حفاظت و حمایت از آن را فراهم کرد، مرزهای صادراتی هر کشور است که باید به عنوان یک اصل اساسی مورد توجه قرار بگیرد. نخستین گام برای توسعه صادرات باید تغییر نگاه مسئولان نسبت به گذشته باشد، گذشته‌یی که در آن به جای توجه به بخش خصوصی واقعی، اقتصادی مبتنی بر فروش نفت تدارک دیده شد. دولت یازدهم از ابتدای زعامت بر راس هرم اجرایی کشور اعلام کرده که قصد دارد مدیریت اجرایی اقتصاد را به‌دست بخش خصوصی بسپارد. برای این منظور ضروری است تا بستر مناسب برای ورود منطقی فعالان بخش خصوصی به عرصه اقتصاد و تولید فراهم شود. تشکل های اقتصادی به عنوان بازوان اجرایی دولت دربخش اقتصاد از یک طرف وظیفه انتقال مطالبات بخش خصوصی به دولت را دارند و از سوی دیگر تلاش می کنند، دغدغه های دولتمردان را در ساختار اقتصادی کشور لحاظ کنند. صنعت مبلمان کشور هم بر اساس این راهبرد اقتصادی تلاش می کند تا به عنوان حلقه واسط بخش خصوصی و دولت زمینه توسعه و پویایی این صنعت را فراهم کند.

   با این مقدمه سراغ رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران رفتیم تا درباره مهم ترین فرصت ها و چالش های پیش روی این صنعت گفت و گویی تحلیلی را با ایشان ترتیب دهیم. علی انصاری معتقد است که تحرکات ارتباطی اتحادیه مبلمان ایران طی 3 سال گذشته نتایج و دستاوردهای فراوانی را برای توسعه این صنعت ایجاد کرده که بخش خصوصی باید از این فضا به نفع افزایش محصولات ارتباطی با سایر کشورها استفاده کنند.

   بسیاری از کارشناسان معتقدند که یکی از دستاوردهای اصلی برجام، توسعه مناسبات ارتباطی و اقتصادی ایران با جهان پیرامونی است که در صورت توجه و برنامه ریزی مناسب می توان از آن به نفع توسعه پایدار کشور و افزایش محصولات صادراتی بهره برد. این فرایند در صنعت مبل هم به عنوان یک راهبرد جدی در دستور کار متولیان این صنعت قرار گرفته تا با استفاده از ظرفیت های نمایشگاه های صنفی و با بالا بردن کیفیت مبلمان زمینه معرفی برندهای برتر ایرانی در کشورهای هدف را فراهم کنند. یکی از چهره هایی که همواره دیدگاه‌هایش در مسائل اقتصادی (بطور عام) و در مباحث مربوط به صنعت مبل (بطور خاص) مورد‌توجه فعالان این بخش و رسانه های گروهی قرار می گیرد علی انصاری رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران است که ایده هایش بر اساس تجربه سال ها فعالیت در بازار کسب و کار ایران مطرح می‌شوند. انصاری معتقد است که یکی از راهکارهایی که برای توسعه دامنه های صادراتی کشور می بایست مورد توجه مسوولان و تصمیم سازان قرار بگیرد، برگزاری نمایشگاه های تخصصی و صنفی است. رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران در کنار اهمیت موضوع نمایشگاه ها بحث انتقال تکنولوژی را نیز یکی از حوزه هایی ارزیابی می کند که صنعت مبل ایران (و اساسا بنگاه های اقتصادی) باید از آن برای افزایش کیفیت، کاهش قیمت تمام شده و... استفاده کنند. اینجاست که اهمیت تصمیم سازی های اجرایی دولت برجسته تر می شود؛ چراکه دولت از یک طرف با سپردن امور اجرایی نمایشگاه های تخصصی می‌تواند به رونق دامنه های ارتباطی این بخش کمک کند و از طرف دیگر با بسترسازی در جهت انتقال تکنولوژی و فناوری های روز، فعالان صنعت مبل را برای تولید انبوه و افزایش صادرات حمایت کند.

   علی انصاری می گوید: ایجاد زیرساخت هایی مانند شهرک صنعتی، دانشگاه ویژه مبلمان، برگزاری کنفرانس های بین المللی مانند دکو و انجام کار تشکیلاتی و اصولی مانند کادرسازی، تعریف شبکه توزیع مویرگی و تولید، مبلمانی متناسب با نیاز و فرهنگ ایرانی ازجمله اقداماتی است که طی سال های اخیر برای رشد و توسعه صنعت مبلمان انجام شده است. وی به این نکته اشاره می کند: «در هنر صنعت مبلمان طی سال های فعالیت از مراحل کادرسازی، نوسازی شبکه، ایجاد  تشکل و دانش بنیان کردن صنعت عبور کرده‌ایم.» رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران اظهار امیدواری می کند، «با استفاده از ظرفیت صنعت مبلمان و توجه دولت به صنایع کوچک و زودبازده مانند صنعت مبلمان، افزایش صادرات با ارزش افزوده بالا و کمک به خروج از وضعیت رکود تورمی روی می دهد.» انصاری صحبت هایش را اینطوری ادامه می دهد: «هر حرکتی که در حوزه توسعه مناسبات ارتباطی و برگزاری نمایشگاه انجام شود نهایتا ارزش افزوده صنعت مبل را در بخش ارتقای کیفیت و صادرات افزایش می دهد. باید زمینه برگزاری نمایشگاه های بین المللی در کلان شهرها و شهرهای بندری مناطق آزاد برای دسترسی مردم در تقاط مختلف کشور فراهم و توسعه گردشگری زمینه لازم برای بازدیدکنندگان بین المللی فراهم شود.»

   رییس شورای ملی مبلمان با اشاره به قرار گرفتن صنعت مبل ایران در مرحله صادرات می گوید: «ما امروز نیاز به واردات مبلمان نداریم و می توانیم با قدمت هزارساله یی که در تولید مبلمان داریم، خودمان کالا و محصول با کیفیت تولید کنیم و فعالیت های اقتصادی بیشتری در توسعه کشور انجام دهیم که موجب ارزآوری شود.» علی انصاری تاکید می کند:«این مهم را باید درنظر بگیریم که تعاملاتمان را بیشتر کنیم، همچنین تولید را افزایش داده و اعتماد به نفس مان را افزایش دهیم، درنهایت باید در تولید مبلمان خودکفا شویم و بدانیم نیاز به واردات نداریم.»

   وی ادامه می دهد: «اگر تدبیر کنیم و با بنگاه مدیریتی درستی پیش برویم، می توانیم نتیجه بگیریم که مدلی بهتر از مدل اقتصاد مقاومتی نداریم. آنچه از سوی رهبر معظم انقلاب در قالب 24 بند به دولت، بخش غیردولتی، بنگاه ها و... ابلاغ شده، بهترین مدل اقتصادی است.» انصاری می افزاید: «رقابت پذیرشدن اقتصاد، تولید محور شدن و درون زا شدن اقتصاد و افزایش کمیت و کیفیت تولید اقتصادی در تمامی حوزه ها باید ایجاد شود.»

   رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران و صنایع وابسته تاکید می کند: «باید بپذیریم اقتصاد کشور ما اقتصاد نفتی و وابسته به نفت است. البته ناگفته نماند اقتصاد نفتی تمام کشورهای همسایه به ویژه حوزه خلیج فارس را در بر گرفته است و شاید برخی کشورها که به بخش توریسم و اکوتوریسم توجه کرده اند، دارای اقتصاد درون‌زا شده اند. اگر قرار است ما نیز در این حوزه درون‌زا عمل کنیم باید به تولید انبوه و تجاری و افزایش کیفیت و خدمات توجه بیشتر کنیم.»

متنوع سازی و نمونه های آن

تصور کنید محصولی مشخص، مثل یک مدل کیف چرمی تولید می‌کنید و با انتخاب رنگ‌ها متنوع توانسته‌اید تا حدی سلیقه‌های مختلف را پوشش دهید. فرض کنید کار شما می‌گیرد و محصولتان با استقبال مواجه می‌شود. بعد از این مرحله چه کار می‌کنید؟ ممکن است مدل‌های مختلفی از کیف دستی تولید کنید. بازار از محصول شما استقبال می‌کند و شما باز هم به فکر توسعه کسب‌وکار خود می‌افتید. این‌بار ممکن است به تولید کیف پول، کیف کوله و کیف کمری بپردازید. شاید بعدها کمربند، کفش و لباس هم عرضه کنید. اما چقدر احتمال دارد که محصول بعدی شما میز تلویزیون باشد؟ به همین کاری که شما برای توسعه کسب‌وکار خود می‌کنید متنوع‌سازی (diversification) می‌گویند. روش‌های مختلفی برای متنوع‌سازی وجود دارد. روش‌هایی که توضیح می‌دهد آیا محصول بعدی شرکت شما می‌تواند میز تلویزیون باشد، یا خیر؟

اهداف متنوع‌سازی

متنوع‌سازی مدلی است برای توسعه یک شرکت با ارائه محصولات و خدمات متنوع. وقتی شما فقط یک محصول، مثل انواع و اقسام کیف‌های کوله تولید می‌کنید، دیر یا زود متوجه می‌شوید که به یک حد اشباع (saturation) رسیده‌اید. در این حالت با یک سرمایه‌گذاری زیاد، تنها می‌توانید به میزانی اندک بازار خود را توسعه دهید. اما در یک بازار جدید، مثل بازار کفش، با همان مقدار سرمایه‌گذاری می‌توانید سود قابل توجهی کسب کنید.

هر تولیدکننده به مرور درمی‌یابد که برای رشد باید کالاهایی متنوع تولید کند.

از طرف دیگر متنوع‌سازی می‌تواند ریسک‌ را کنترل کند. بازارهایی وجود دارند که رفتارهای متضاد دارند. یعنی اگر بازار یک محصول خراب شود، محصول دیگری یافت می‌شود که بازار بهتری پیدا کند.

علاوه بر توسعه سرمایه‌گذاری یا کنترل ریسک، افزایش بازده سرمایه‌گذاری از دیگر انگیزه‌های متنوع‌سازی است.

علاوه بر توسعه سرمایه‌گذاری یا کنترل ریسک، افزایش بازده سرمایه‌گذاری از دیگر انگیزه‌های متنوع‌سازی است. در این حالت ممکن است بازارهای متفاوتی که به سراغ آن‌ها می‌روید شباهتی به هم نداشته باشند، اما انتظار سود، شما را به سمت آن‌ها جذب کند.

متنوع‌سازی افقی، ساختن یک امپراتوری

در متنوع‌سازی افقی (Horizontal Diversification) یک شرکت با خرید شرکت‌های رقیب سعی می‌کند سهم خود از بازار را گسترش دهد. مثلا ممکن است بعد از مدتی به جای آن‌که میز تلویزیون عرضه کنید، شرکت‌های دیگری را بخرید که کیف چرمی تولید می‌کنند. در این صورت برنده قطعی رقابت بازار کیف، شما خواهید بود. مهم نیست مشتری‌ها از چه برندی خرید کنند، چون تمام برندها متعلق به شما است.

لوکساتیکا (Luxottica) یکی از بهترین مثال‌ها برای متنوع‌سازی افقی است. نام تجاری ری‌-بن (Ray-Ban) از معروف‌ترین نام‌های تجاری است که لوکساتیکا از آن استفاده می‌کند. اما اگر شما عینکی با مارک جیورجیو آرمانی، باربری، ورساچه، دی‌اندجی یا شنل بخرید، باز هم از لوکساتیکا خرید کرده‌اید. تقریبا هیچ شرکتی در دنیا به غیر از لوکساتیکا عینک تولید نمی‌کند!

لوکساتیکا تقریبا تمام تولید و عرضه عینک دنیا را در اختیار دارد.

فولکس: خودروی محبوب همه

شاید شما طرفدار پورشه باشید. یا شاید لامبورگینی را ترجیح بدهید. شاید بخواهید سریع‌تر از این باشید و به سراغ بوگاتی بروید. شاید انتخابی لوکس مثل بنتلی بیشتر با روحیات شما هم‌خوانی داشته باشد. شاید یک آئودی باوقار انتخاب کنید. کسی چه می‌داند؟ حتی شاید فولکس بیتل بیشتر به سن و سال شما بخورد. فرقی نمی‌کند. انتخاب شما هر کدام از این‌ها که باشد، در هر صورت شما از شرکت فولکس‌واگن خرید کرده‌اید.

متنوع‌سازی عمودی، کیفیت عالی با قیمتی باورنکردنی

بار دیگر خود را در مسیر توسعه یک شرکت ساخت کیف تصور کنید. برای توسعه لازم نیست تمام برندهای چرم کشور را بخرید. یک راه دیگر این است که شما چرم مورد نیاز خود را تولید کنید. به این ترتیب می‌توانید از کیفیت مواد اولیه خود اطمینان حاصل کنید. همچنین دیگر لازم نیست بخشی از سود خود را با شرکت‌های چرم‌سازی شریک شوید. می‌توانید قیمت را کاهش دهید، یا حاشیه سود خود را بیشتر کنید.

شاید بعد از مدتی به فکر پرورش گاو بیفتید. به این ترتیب با کنترل نژاد، تغذیه و فعالیت بدنی گاو، کیفیت محصول خود را بالا می‌برید، در حالی که هزینه‌های شما کم می‌شود.

شاید به این فکر بیفتید که خودتان محصولات‌ نهایی را در فروشگاه‌های زنجیره‌ای خود بفروشید. یک سیستم تحویل کالا، فروشگاه دیجیتال، عرضه واکس و حتی خدمات تعمیر چرم می‌تواند مسیرهایی برای توسعه شرکت شما باشد.

با متنوع‌سازی عمودی (Vertical Diversification) به تمام سود، از جریان بالادست یعنی تولید مواد اولیه (upstream) تا جریان پایین‌دست یعنی خرده‌فروشی (Downstream) خواهید رسید. علاوه بر این می‌توانید کیفیت محصول را از نقطه آغاز تا رسیدن به دست مشتری نهایی تضمین کنید. لوکساتیکا علاوه بر تمام برندهای تولید عینک، فروشگاه‌های بزرگ عرضه (جریان پایین‌دست) و چند تولیدکننده عدسی (جریان بالادست) را هم در اختیار دارد.

انواع ادغام‌های عمودی

در بیشتر موارد به جای آن که یک شرکت کیف‌سازی، تاسیسات تولید چرم را از ابتدا ایجاد کند، تامین کننده مواد اولیه خود را می‌خرد. به این ترتیب این دو شرکت با هم ادغام می‌شوند.

به حالتی که یک شرکت، تامین‌کنندگان مواد اولیه (جریان بالادست) را در اختیار می‌گیرد، ادغام عمودی رو به عقب (Backward Vertical Integration) می‌گویند. مثل وقتی که یک شرکت خودروسازی، فولاد، لاستیک و شیشه را خودش تولید می‌کند.

به وضعیتی که یک شرکت عرضه نهایی در سمت خریداران (جریان پایین‌دست) را در دست می‌گیرد، ادغام عمودی رو به جلو (Forward Vertical Integration) می‌گویند. مثل وقتی که یک شرکت خودروسازی، خودش محصولات خود را می‌فروشد.

با متنوع‌سازی عمودی می‌توانید کیفیت محصول را از نقطه آغاز تا رسیدن به دست مشتری نهایی تضمین کنید.

وقتی یک شرکت هر دو جریان را در اختیار می‌گیرد، ادغام عمودی متعادل (balanced vertical integration) رخ می‌دهد.

متنوع‌سازی متمرکز، پاسخی به نیازهای مشتری

یکی دیگر از روش‌های متنوع‌سازی، متنوع‌سازی متمرکز یا غلیظ (Concentric Diversification) است. وقتی یک شرکت پنیرسازی دست به تولید هزاران مدل پنیر مختلف می‌زند، مدل متنوع‌سازی متمرکز را پیش گرفته است.

دقیقا وقتی شرکت تولید کیف شما به فکر تولید انواع مختلفی از کیف افتاد، از همین روش پیروی کرد. متنوع‌سازی متمرکز بیشتر برای توسعه بنگاه‌ها و شرکت‌های کوچک به کار گرفته می‌شود. معمولا شرکت‌های بزرگ پیش‌تر از مرحله متنوع‌سازی متمرکز عبور کرده‌اند.

البته هستند شرکت‌هایی که به شکل متمرکز تنوع محصولات خود را بالا نمی‌برند. اپل بیش از دو مدل تلفن همراه عرضه نمی‌کند. در حالی که سامسونگ هر سال طیف متنوعی از محصولات را به بازار می‌فرستد.

متنوع‌سازی ناهمگن

یک شیوه دیگر متنوع‌سازی، متنوع‌سازی ناهمگن (Heterogeneous diversification) است. در این حالت محصولات متفاوتی که یک شرکت تولید می‌کند ارتباطی با هم ندارند.

شرکت میتسوبیشی محصولاتی مثل خودرو، لوازم الکترونیکی، املاک و مستقلات، ماشین‌آلات سنگین، محصولات شیمیایی، بیمه، نفت و گاز، کشتی، فولاد و نوشابه تولید می‌کند. کشف یک الگوی ارتباطی بین این محصولات بسیار دشوار است.

اما همیشه متنوع‌سازی ناهمگن به این اندازه پیچیده نیست و می‌شود یک عنصر مشترک بین این محصولات کشف کرد.

محصول متفاوت، مشتری مشترک

این روش متنوع‌سازی طیف مشترکی از مصرف‌کنندگان را هدف می‌گیرد. محصولات کودک از کفش کودک تا شیشه‌شیر، محصولات کوهنوردی از کفش کوه تا چراغ‌قوه و خدمات سالمندان از سرگرمی تا یادآور هوشمند دارو در این گروه قرار می‌‌گیرند.

بازارهدف مشترک می‌تواند کالاهای متنوع را در کنار هم قرار دهد.

محصول متفاوت، اهداف مشترک

در این شیوه از متنوع‌سازی، شرکت یک هدف مشترک را دنبال می‌کند. ممکن است یک شرکت دست به تولید هر چیزی که با آموزش مربوط است بزند. از کتاب‌های کمک‌آموزشی گرفته تا تلسکوپ و لوازم‌التحریر. این محصولات متنوع و متفاوت هستند، اما هدفی مشترک، همه آن‌ها را کنار هم قرار می‌دهد.

محصول متفاوت، محل عرضه مشترک

محل عرضه نیز می‌تواند به مسیر متنوع‌سازی جهت بدهد. شاید یک شرکت دست به تولید تمام محصولاتی بزند که در سوپرمارکت‌ها عرضه می‌شود. شاید هات‌داگ، مایونز و کنجد محصولاتی کاملا متفاوت باشند، اما محل عرضه همه آن‌ها در رستوران‌های فست‌فود است.

محصول متفاوت، اما مکمل

یک روش متنوع‌سازی تولید کالاهای متفاوتی است که همدیگر را تکمیل می‌کنند. کنسول بازی و بازی‌های ویدیویی مکمل یکدیگر هستند. شرکت سونی هر دو محصول را تولید می‌کند. چای و قند، آی‌پاد و موسیقی، کامپیوتر و نرم‌افزار، مثال‌هایی از کالاهای مکمل هستند. این روش هزینه تبلیغ را کم می‌کند.

وقتی مردم پلی‌استیشن می‌خرند، بازار محصولات مکمل مثل عینک واقعیت مجازی، بازی‌های ویدیویی، دسته‌های کنترل و هدفون هم رونق می‌گیرد.

موسیقی و آی‌فون یا قند و چای کالاهای مکمل هستند.

محصول متفاوت، بازار متضاد

رفتار بازار بعضی از محصولات با هم تضاد دارد. وقتی قیمت دلار زیاد شود، سود شرکت‌هایی که به واردات وابسته‌اند کم می‌شود. به خاطر چسبندگی قیمت، شرکت به سادگی نمی‌تواند با تغییر آنی قیمت این مشکل را حل کند. در مقابل اگر قیمت دلار کاهش پیدا کند، شرکت‌هایی که به صادرات متکی هستند ضرری موقتی خواهند کرد.

اگر یک شرکت دو محصول متفاوت تولید کند که به تغییر ارز واکنشی متفاوت نشان می‌دهند، می‌تواند ریسک نوسان قیمت ارز را کم کند. برای مثال پسته و زعفران در مقایسه با قهوه و کاکائو به تغییر ارز واکنشی متفاوت می‌دهند.

مدل مختلط

ممکن است محصولات متفاوت یک شرکت ارتباطی با هم نداشته باشند. بازارهای سودآور باعث شده است که شرکت به سمت صنایع مختلف جذب شود. ریسک سرمایه‌گذاری بر روی این شرکت‌ها معمولا کم است. اما تشخیص مقدار سود و زیان و در نتیجه تحلیل آن‌ها آسان نیست. میتسوبیشی از مثال‌های مهم شرکت‌های کنگلومرا یا مختلط (conglomerate diversification) است.

ممکن است محصولات متفاوت یک شرکت ارتباطی با هم نداشته باشند. میتسوبیشی از مثال‌های مهم شرکت‌های کنگلومرا یا مختلط است.

در مدل مختلط با این که محصولات کاملا بی‌ارتباط به نظر می‌رسند، کم‌کم یک هم‌افزایی بین محصولات مختلف کشف می‌شود: نوشابه و کشتی ربطی به هم ندارند، اما نوشابه‌های میتسوبیشی با کشتی‌های ساخت همین شرکت صادر می‌شوند.

متنوع‌سازی سازمانی

یک روش دیگر متنوع‌سازی سازمانی (Corporate Diversification) است. در این حالت یک شرکت با هدف توسعه به متنوع‌سازی محصولات نمی‌پردازد، بلکه شرکت از ابتدا به نیت ورود به بازارهای مختلف تشکیل می‌شود.

این شرکت‌ها بازارهایی با سود قطعی را شناسایی می‌کنند و سرمایه خود را به سمت آن‌ها می‌فرستند. برای این سازمان‌ها مهم نیست که مورد سرمایه‌گذاری صنعت فولاد است یا محصولات خوراکی. بازدهی بالا تنها وجه مشترک این انتخاب‌ها است.

این شرکت‌ها معمولا به یک صنعت وفادار نیستند و با شناسایی سود بیشتر به سادگی مورد سرمایه‌گذاری خود را تغییر می‌دهند.

متنوع‌سازی ترکیبی

در دنیای واقعی شرکت‌ها از یک مدل خاص پیروی نمی‌کنند و ترکیبی از روش‌های متنوع‌سازی را پیش می‌گیرند. وقتی مایکروسافت علاوه بر تولید سیستم‌عامل ویندوز به تولید تلفن هوشمند و لپ‌تاپ می‌پردازد، از روش متنوع‌سازی عمودی پیروی می‌کند.

شرکت مایکروسافت از روش‌های مختلف متنوع‌سازی استفاده می‌کند.

اما همین شرکت با تولید چند مدل مختلف گوشی، تنوع متمرکز خود را بالا می‌برد. تولید دایره‌المعارف، ماوس و کیبورد یک متنوع‌سازی ناهمگن با هدف مشترک است. در مقابل، خرید رقبا متنوع‌سازی افقی است. به این ترتیب می‌توانیم در شرکت مایکروسافت الگوهای متفاوتی از توسعه را پیدا کنیم.

کدام مدل متنوع‌سازی بهتر است؟

برای پیگیری یک مدل متنوع‌سازی لازم نیست حتما شرکتی چند میلیون دلاری داشته باشید. در سرمایه‌گذاری شخصی یا توسعه کسب‌وکارهای کوچک هم می‌توانید روش‌های متنوع‌سازی را پیش بگیرید و به اصطلاح تمام تخم‌مرغ‌ها را در یک سبد نگذارید.

در سرمایه‌گذاری شخصی یا توسعه کسب‌وکارهای کوچک هم می‌توانید روش‌های متنوع‌سازی را پیش بگیرید.

این که کدام مدل برای توسعه بهتر است، به سلیقه شخصی شما باز می‌گردد. برای نمونه سرمایه‌گذاری مثل وارن‌ بافت (warren Buffett) به مواردی جذب می‌شود که هزینه کم، سود زیاد و مشتریانی وفادار داشته باشند. برای او شرکت کوکاکولا یا صنعت دخانیات جذاب است. او می‌گوید: «به شما می‌گویم چرا به صنعت دخانیات علاقه‌ دارم. تولید یک بسته سیگار یک پنی هزینه دارد و می‌شود آن را به قیمت یک دلار فروخت. این محصول اعتیاد‌آور است و وفاداری مشتری به برند باورنکردنی است.»

سرمایه‌گذاری مثل جف بیزوس (Jeff Bezos) می‌تواند جذابیت بازار سیگار را درک کند. اما بعید است که شرکت آمازون بخواهد «سیگار برای کتاب‌خوان‌ها» تولید کند. متنوع‌سازی متمرکز کتاب‌های عرضه‌شده در آمازون یا متنوع‌سازی ناهمگن در تولید کتاب‌خوان Kindle و تولید برنامه تلویزیونی Grand Tour روش ترکیبی بیزوس برای توسعه است.

---

بررسی موردی: علی انصاری و محمد جابریان

تمام مثال‌هایی که تا اینجا زدیم، مثال‌های خارجی بودند. برای مطالعه موردی دو نفر از سرمایه‌گذارهای ایرانی را انتخاب می‌کنیم و می‌کوشیم که الگوی توسعه سرمایه‌گذاری آن‌ها را بیابیم.

نام محمد جابریان با صنعت فولاد گره خورده است. مالکیت ذوب‌آهن خرمشهر و تلاش برای خرید فولاد خوزستان نشان می‌دهد که او تمایلی به متنوع‌سازی ناهمگن ندارد. مدل توسعه سرمایه‌گذاری جابریان از دو الگوی متنوع‌سازی عمودی متعادل (از معدن‌کاری تا فروش) و متنوع‌سازی افقی (خرید رقبا) پیروی می‌کند.

در مقابل علی انصاری از مهم‌ترین نماد‌های متنوع‌سازی ناهمگن در ایران است. بازار مبل، بازار موبایل، بیمه رازی، بانک آینده، ایران‌مال و تشک خوش‌خواب بازارهایی ناهمگن دارند. درست مثل میتسوبیشی، کشف ارتباط بین این سرمایه‌گذاری‌ها آسان نیست. به همین دلیل می‌توانیم مدل سرمایه‌گذاری علی انصاری را از نوع مختلط بدانیم.

سرمایه‌گذارانی مانند انصاری به سادگی می‌توانند در بین بازارهای مختلف حرکت کنند. او در سال ۱۳۷۲ مجتمعی بزرگ برای عرضه آهن به نام مجتمع بهاران ۱ و ۲ ساخت. امروز پروژه عظیم ایران‌مال را در دست دارد. در این مجموعه خدماتی متنوع مثل بازارهای سنتی، فروشگاه‌های گوناگون، هتل، رستوران، سینما، مجتمع ورزشی و غیره ارائه می‌شود. مفهوم «مال» به طور عمومی مثالی از «عرضه متنوع متمرکز» است.

«مراکز توزیع مدرن» را می‌توانیم به عنوان یکی از قالب‌های سرمایه‌گذاری‌های او بدانیم. توزیع تلفن‌همراه، فولاد یا مبل.

تاثیرهای مثبت مدل مختلط

جابریان می‌تواند در صنعت خود متخصص شود و بخش‌های مختلف صنعت را به خوبی بشناسد. تخصص از مهم‌ترین ویژگی‌های متنوع‌سازی عمودی است. اما به دلیل کم‌تر شدن داد‌وستدهای کسب‌وکار به کسب‌وکار (B2B) اضافه رفاهی که نصیب جامعه می‌شود، کاهش خواهد یافت.

برخلاف چیزی که به نظر می‌رسد، مدل مختلط آثار مثبت زیادی دارد. یکی از نتایج بی‌نظیر مدل توسعه مختلط، تاثیر این شیوه بر اشتغال است. به دلیل تفاوت‌های عمده بازارهای ناهمگن، بیشترین تولید شغل در این مدل توسعه رخ می‌دهد. این اثر مثبت تنها نصیب جامعه نمی‌شود و سرمایه‌گذار هم از در اختیار داشتن تخصص‌های مختلف سود می‌برد. از طرف دیگر در مدل مختلط به خاطر گسترش تجارت‌های B2B منفعت کلی که با جامعه می‌رسد، بیشتر می‌شود.

هم‌افزایی‌های میان صنایع متنوع جالب توجه است. در اختیار داشتن یک بانک، یک شرکت بیمه و مرکز فروش کالاهایی گران‌قیمت مثل تلفن‌همراه، می‌تواند هم‌افزایی بی‌نظیری ایجاد کند.

سختی‌ها و سادگی‌ها

ریسک سرمایه‌گذاری مختلط پایین است. همه خبر ضرر شدید جابریان در بازار سهام را شنیدند. به همان اندازه جابریان سودهای قابل توجهی هم به دست می‌آورد. به قول جابریان: «یک جیب تاجر برای سود است و جیب دیگرش برای ضرر.»

در مقابل کم‌تر از ضررهای علی انصاری چیزی می‌شنویم. رشد این سرمایه‌گذاری آهسته و پیوسته است. مدیریت سبد متنوعی از کسب‌وکارهای گوناگون ساده نیست، اما توسعه سرمایه‌گذاری برای انصاری راحت‌تر خواهد بود.

مطالعه بیشتر:

تحلیل SWOT و کاربردهای آن در کسب‌وکار

مدل توسعه مختلط ایراداتی هم دارد. در این شیوه، تحلیل سودها و زیان‌ها دشوار است. حتی خود سرمایه‌گذار هم به سختی می‌تواند تمام جریان‌های نقدی ورودی و خروجی را به دقت مشخص کند.

به دلیل دشواری تحلیل، ممکن است شرکت‌های مختلط در جذب سرمایه جمعی (مثلا عرضه سهام شرکت در بورس) چندان موفق نباشند. اما به دلیل حضور در صنایع مختلف، پیدا کردن چند سرمایه‌گذار با سرمایه‌های بزرگ برایشان ساده‌تر است.

به این ترتیب است که سرمایه‌گذاران با روحیه‌های متفاوت، جذب مدل‌های مختلف متنوع‌سازی می‌شوند.

اشتغال زایی و افزایش تولید ناخالص داخلی با صنعت مبلمان

 

   پور ابراهیمی: تجدید نظر در بحث تعرفه‌ها می‌تواند به فعالیتهای مرتبط با حجم اشتغال کشور تاثیر زیادی داشته باشد.
به گزارش ایلنا ،رییس کمیسیون اقتصادی مجلس اظهار داشت: اکنون در کشور سه میلیون واحد صنفی وجود دارد که باعث می شود، موضوع اصلاح قانون کار برای حفظ منافع کارگران مطرح شود اما برخی آن را نادیده گرفتن حقوق کارگران تفسیر می کنند، که این مطلب با واقعیت تطبیق ندارد.
محمدرضا پورابراهیمی با اشاره به وضعیت صنعت مبلمان در کشور تصریح کرد: در خصوص این صنعت مشکلاتی در کشور وجود دارد اما باید توجه داشت که ظرفیتهای بالایی در این صنعت وجود دارد و می‌تواند باعث سطح بالای اشتغال و تولید ناخالص داخلی شود.
وی ادامه داد: تجدید نظر در بحث تعرفه‌ها می‌تواند به فعالیتهای مرتبط با حجم اشتغال کشور تاثیر زیادی داشته باشد.
مفهوم‌سازی، نهادسازی و مدل‌سازی؛ سه محور مهم
رییس شورای ملی مبلمان  ایران  نیز در این کنفرانس گفت: امیدوارم دکو 2016 حرکتی همسو با اسناد بالادستی  و برنامه راهبردی صنعت ،تجارت ملی و اهداف جهانی کافا و کنفدراسیون مبلمان اروپا باشد.همچنین عضویت شورای ملی مبلمان ایران در کافا یکی از حلقه های تکاملی دیگر این صنف و صنعت است.
علی انصاری افزود: در نهمین سال این رویداد بزرگ صنفی وتجاری، که ابعاد صنعتی، بازرگانی و تجاری موثری هم دارد و مرور آنچه که تجربه کرده ایم، حاکی از آن است که گام های موثری در مفهوم سازی، نهاد سازی و مدل سازی برداشته ایم که از جمله مهم ترین این دستاوردها می توان به گسترش دیپلماسی اقتصادی، تجاری، نوسازی مراکز توزیع، ایجاد واحد دانشگاهی مختص صنعت مبلمان و دکوراسیون، ایجاد موزه ملی مبلمان و مرکز مطالعات تاریخی، ساماندهی تشکل های صنفی و اتحادیه ها، تشکیل انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، شورای ملی مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، برگزاری مستمر دکو و عضویت شورای ملی مبلمان در کافا اشاره کرد.

وی ادامه داد: کنفرانس دکو، فرصت بازشناسی نیازها و باز تعریف توانمندی ها و تولید و تجارت ملی، منطقه ای و جهانی صنف و صنعت مبلمان، دکوراسیون بر اساس خواست و سلیقه مصرف کنندگان، مشتریان داخلی، منطقه ای و جهانی است. بنابراین باید همه بکوشیم و باتوجه به رسالت ملی و جهانی بیاندیشیم و منطق ای عمل کنیم.

منبع: سهام بلاگ

علی انصاری کار آفرینی ثروتمند...

۲۰ سال پیش خانواده انصاری یکی از خانواده های معمولی ساکن در محله ای در منطقه مهرآباد جنوبی، ۲۰ متری زاهدی بودند که متمولترین عضو خانواده، علی انصاری صاحب یک مغازه مبل فروشی معمولی بود.
در طول این ۲۰ سال، علی انصاری نه مانند بیل گیتس آمریکایی اقدام به ابداع ویندوز کرد و نه مانند میستوبیشی و سوزوکی ژاپنی اقدام به تولید خودروی جدیدی کرد، اما رشد مالی او در طول این ۲۰ سال، اگر نگوییم در جهان بی سابقه بوده، دست کم، کم سابقه بوده است.
وی با بساز بفروشی و فعالیت در بازار آهن و سپس بازار مبل صاحب ثروتی چند میلیاردی شد.
علی انصاری، مرد نام آشنای این سالها، حضوری محافظه کارانه در رسانه ها دارد. این گفت و گوی متفاوت، شاید سرآغازی باشد بر طرح مباحث جدی تر حوزه تجارت و صنعت و سرخطی باشد برای آسیب شناسی صنعتی- اقتصادی از منظر جامعه شناسانه و شاید کمک کند به شناخت ذهنیت های مردی که تلاش می کند موفق بماند؛ اگر …
– آقای انصاری، تجارت خانوادگی در ایران، نمونه های متعددی داشته است. موافقید مصاحبه را با اظهار نظر در این خصوص و ارتباط آن با خانواده انصاری آغاز کنیم؟
بنده، تغییر مختصری در تعبیری که استفاده کردید می دهم. به این معنی که به جای تجارت خانوادگی- که آن را نیز توضیح خواهم داد- از واژه شغل خانوادگی یا وراثت شغلی استفاده می کنم. در ایران، طی نیم قرن اخیر، خانواده ها، از هویت صنفی خود پیروی نکرده و شغل خانوادگی را مانند دهه های گذشته برنگزیده اند.
از سال ۱۳۰۴ ، خانواده های ایرانی دارای شناسنامه و نام خانوادگی شدند. برخی این نام خانوادگی را از پیشه، هنر و حتی فعالیت بزرگ خانواده برگرفتند. در ایران نام خانوادگی یا فامیلی های صنفی فراوانی هست مانند درودگران، حجاران، معدنچی، ساعتچی، عتیقه چی، بازرگانان، دهقان، کتابچی، کشاورز، بارفروش، گندمکار، جوکار، یراقچی، مسچی، برزگر، نقره کار، جام ساز و صدها نام خانوادگی از این قبیل که در واقع نشان دهنده شغل خانوادگی است که البته لزوما هم به این مشاغل ادامه نداده اند. اما اصل تجارت، یک فرایند اجتماعی مبتنی بر داد و ستد است و اگر جامعه را یک خانواده بزرگ که در ذهن شماست و احتمالا به خانواده  ام مربوط می شود، تا اندازه ای مخالفم. به این معنی که پدر بزرگوارم، فعالیت حرفه ای اش را از صنعت ساختمان آغاز کرد و در این راه علاوه بر زحمات فراوان و پشتکار و نیک اندیشی مستمر، به فردی موفق بدل شد اما متناسب با تحولات جامعه و تغییرات شتابناک بازار کسب و کار، بنده و برادرانم، شغل پدرمان را ادامه ندادیم، بلکه به نوعی با استفاده از اخلاق حرفه ای و تجربیات ایشان و در ابتدا تحت نظر ایشان گستره فعالیت را به بیرون از ساختمان سازی به مفهوم خانه سازی و تعبیر عمومی ترش بساز و بفروش، هدایت و مدیریت کردیم و البته دامنه این تنوع بیشتر شد.
– تنوع فعالیت هایتان، ظاهرا مدیریت متمرکزی دارد، چگونه این تمرکز ایجاد شد؟
مفهوم تمرکز زدایی و مفهوم مقابل آن، تمرکز زدایی از جمله مفاهیم مورد بحث جدی در اقتصاد کلان است. البته ماهیت مدیریتی دارد ولی چون دارای آثار اقتصادی مستقیم است، بیشتر مورد توجه فعالان و صاحب نظران اقتصادی است.
در واقع وقتی سرمایه ایجاد می شود، فرایند سرمایه گذاری مطرح می شود. ما یک گروه سرمایه گذاری با کارکرد مولد، ایجاد کردیم. چون در ادبیات اقتصادی، سرمایه، ایجاد اشتغال می کند و شغل ایجاد درآمد و البته طبیعی است که درآمد در مسیر طبیعی به دو کانال سرازیر می شود. بخشی مصرف و بخشی پس انداز می شود، در امتداد و انتهای این چرخه، پس انداز به سرمایه تبدیل یا بر آن افزوده می شود که کلیت این فرایند را می توان “رونق اقتصادی” نام نهاد.
پس از پایان جنگ تحمیلی، در واقع نظام جمهوری اسلامی با فراهم کردن زیرساخت های قانونی در قوانین بالادستی و مهم تر از آن ایجاد امنیت و فرصت رقابت، فضا را برای بخش غیردولتی فراهم کرد. به نوعی، هویت جدیدی به بخش غیردولتی داد، عده ای استفاده کردند و عده ای هم سوءاستفاده. منظورم از استفاده، مجموعه اقداماتی است که موجب اشتغال و رونق و رشد اقتصادی در کلان جامعه شد و منظورم از سوءاستفاده نیز ثروت اندوزی و بردن سرمایه به خارج از کشور و مسایلی از این قبیل است.
ما به نوعی تلاش کردیم در احترام به نظام که برآمده از خون های پاک شهیدان است، از مناطق محروم و حتی از لایه های پایین شروع کنیم، در واقع یعنی یافت آباد و ایجاد یک مرکز مدرن توزیعی را در یک صنف و صنعت آمیخته با تاریخ و هنر ایرانی و البته مورد نیاز خانوارهای ایرانی یعنی مبلمان آغاز کردیم که خوشبختانه با اقبال عمومی و صنفی مواجه شد.
– چرا ادامه ندادید؟ یعنی باز هم دامنه فعالیت هایتان گسترش یافت و مثلا به ورزش و سپس بانکداری رسید؟
اتفاقا ادامه دادیم و هنوز در همان مسیر حرکت می کنیم. با این تبصره که ایجاد مراکز مدرن توزیع، سطح تقاضای مصرف کننده و به طور طبیعی تر، رفتار فروشنده را متعالی تر کرد، این مساله در ابتدا به افزایش واردات منجر شد. ما به درک به موقع این نتیجه، سریعا به سازماندهی نوین صنفی پرداختیم. به این معنی که صنف تولید کنندگان و فروشندگان مبل، این تفکر و به طور طبیعی صاحبان این تفکر را به گرمی پذیرفتند. ما عضو یک خانواده بزرگ تر شدیم و امروز انجمن صنفی مبل و دکوراسیون، یک انجمن معتبر در سطح منطقه و جهان است. ما در برگزاری ۳ دوره کنفرانس بین المللی تحت عنوان دکو، با فعالان این هنر- صنعت در اکثر کشورهای دنیا مرتبط شده ایم، مطالعه تطبیقی کرده ایم، پروتکل های همکاری امضا شده است و مسایلی که در ادامه به آنها خواهیم پرداخت. اما چون به ورزش اشاره کردید، لازم می دانم توضیح مختصری بدهم. بنده در نوجوانی و جوانی در رشته کشتی فعالیت می کردم. یعنی از کودکی به ورزش علاقه مند بودم و اکنون نیز هستم. در دنیای امروز، نمی توان بدون تبلیغات تجارت کرد. ما کار تبلیغی هم می کردیم. یعنی در مقطعی از یکی از بزرگ ترین تیم های فوتبال مملکت برای تبلیغ ایده و محصول مان استفاده کردیم. این ماجرا باب دوستی و برخی همکاری ها را گشود.
البته، بنده در ارتباطات اجتماعی ام، فعالیت های دیگری نیز داشته ام. به عنوان مثال، در سال ۸۴ در مقطعی آقای واعظی آشتیانی دعوت کرد در فدراسیون دوچرخه سواری به ایشان کمک کنم. این همکاری، بعد از آنکه ایشان مدیرعامل باشگاه استقلال شد، برای مدتی به ریاست فدراسیون دوچرخه سواری هم بنده را کشاند. در مجمع عمومی این فدراسیون از ۴۳ رییس هیات استان، ۳۹ نفر به بنده رای دادند. بعدا هم مدتی به عنوان عضو هیات مدیره با باشگاه فرهنگی- ورزشی استقلال همکاری داشتم که بیش تر جنبه حمایت از ورزش داشت.
در ورزش هم، با همین نگاه کار کردم، منتها با این تفاوت  که اصلی ترین و گرانبهاترین سرمایه در ورزش، سرمایه انسانی است. البته در سایر عرصه ها نیز پایه توسعه، انسان است. انسان کاربلد، آموزش دیده و متخصص شرط لازم توسعه است.
– شما ایران را یک کشور توسعه نیافته می دانید یا توسعه یافته، ضمن اینکه منظورتان از توسعه چیست؟
هرگز نمی توان ایران را یک کشور توسعه نیافته نامید، چنانکه نمی توانیم خود را توسعه یافته نیز بدانیم. ما در حال توسعه هستیم. منتها نه به مفهوم غربی توسعه، بلکه مبتنی بر مدل ایرانی، به تعبیری توسعه بومی بر پیشرفت و عدالت و در ترازی که سند چشم انداز ترسیم کرده است. چهار برنامه توسعه، اجرا شده است و برنامه پنجم هم اینک در دستور کار مجلس شورای اسلامی است، منتها مباحث متعددی وجود دارد.
در ادبیات توسعه، این واژه به تنهایی معنی ندارد و حتما نیازمند پسوند است. اگر دقت کنید نام برنامه های پنج ساله ما توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی است، یعنی یک فرایند چند وجهی و کامل است و فقط ماهیت اقتصادی صرف ندارد.

علی انصاری با اکثریت آرا رئیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون شد

منبع:سهام بلاگ

چهارشنبه 18/12/95 گردهمایی باشکوه فعالان صنعت مبلمان و دکوراسیون برای برگزاری جلسه مجمع عمومی عادی سالانه انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون استان تهران برگزار شد.
مجمع عمومی عادی سالانه انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون نماد هم صدایی و همنوایی صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون است که  طی 10 سال اخیر هر سه سال یک بار برای ارائه گزارش هیأت مدیره، انتخاب اعضای جدید و بررسی مشکلات و معضلات این صنف و صنعت برگزار می شود.

مجمع عمومی عادی با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران آغاز شد. نماینده وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی،  بزرگان و پیش کسوتان این صنف و صنعت به همراه اعضای پیشین هیأت مدیره، رسمیت جلسه را اعلام نمودند.
دبیر انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، ضمن خوشامدگویی و تشکر از حمایت های بی دریغ آقای علی انصاری از این صنف و صنعت، خواستار انتخاب هیات رئیسه مجمع برای رسمیت جلسه و برگزاری دور جدید انتخابات درون صنفی شد.پس از انتخاب هیأت رئیسه مجمع روند انتخابات و بررسی عملکرد سه ساله انجمن آغاز شد.
در ادامه رامین سمیع زاده با تشکر از حمایت های همه جانبه مهندس علی انصاری به عنوان رئیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون استان تهران، همدلی ایجاد شده در این هنر - صنعت را نتیجه اقدامات ارزشمند و سیاست ها و خط مشی های ایشان دانست و عملکرد انجمن در سه سال گذشته را مثبت و رو به جلو عنوان نمود و کلیپ حاوی عملکرد 3 ساله اخیر انجمن حاوی محور های اصلی به شرح زیر ارائه شد:
 تهیه و تدوین استراتژی و سند چشم انداز صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون، تدوین سر فصل رشته طراحی مبلمان در مقطع کارشناسی ارشد، برگزاری مسابقه طراحی مبلمان با رویکرد زندگی ایرانی، برگزاری مسابقات طراحی چراغ و روشنایی، برگزاری دوره های حرفه ای مدیریت بازاریابی، فروش و طراحی مبلمان، برگزاری دوره های منظم نمایشگاهی هدکس، کیتکس و دکولایت، دریافت نشان تأیید یورو سرت ( نشان از تخصص انجمن صنفی مبلمان در برگزاری نمایشگاه های حرفه ای و تخصصی )، کسب بهترین رنکینگ توسط سایت انجمن صنفی مبلمان در میان تمامی اصناف و تشکل های حوزه صنایع چوب، مبلمان و دکوراسیون در ایران، تهیه و انتشار منظم نشریه دکومان، نشریه تخصصی مبلمان، معماری داخلی و دکوراسیون، برگزاری سه دوره همایش رویاک با حضور فعالان صنف و صنعت مبلمان، تهیه و تدوین استراتژی و سند چشم انداز صنعت و صنف مبلمان و دکوراسیون.
حضار با تشویق، رضایت خود را از عملکرد 3 ساله هیأت مدیره انجمن صنفی اعلام نمودند و این موضوع مورد توجه نماینده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی واقع شد.
   انتخابات درون صنفی و نتایج رأی گیری
در ادامه هیأت رئیسه مجمع از شرکت کنندگان خواست برای کاندیدا شدن اعلام آمادگی کنند. ایشان حداقل تعداد کاندیدا برای هیأت رئیسه را 11 نفر  و حداقل کاندیدا برای بازرسان انجمن را 2 نفر طبق قانون اعلام نمود.
پس از اعلام آمادگی افراد برای عضویت در هیات مدیره و دو نفر برای بازرسی، رأی گیری در فضایی صمیمی و همراه با همدلی انجام شد و اعضای هیات مدیره، بازرس و بازرس علی البدل توسط شرکت کنندگان انتخاب شدند.
علی انصاری که با 100% آرا و در ادامه با اتفاق نظر اکثریت اعضای مجمع، به عنوان رئیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون انتخاب شد، دونفر از اعضای هیات مدیره، آقایان رامین سمیع زاده را به عنوان دبیر و جمشید اثنی عشری را به عنوان خزانه دار انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون پیشنهاد نمود که مورد توافق و تصویب مجمع و اعضای جدید هیأت مدیره قرار گرفت.
گام های اساسی صنف صنعت مبلمان طی یک دهه اخیر
علی انصاری ضمن تشکر از اعضای صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون و اتحاد کم نظیر، این هنر- صنعت در مقایسه با سایر اصناف، همدلی و همسویی و اتحاد ایجاد شده در این صنف را خواست قلبی و علت حضور خویش در این صنف برشمرد و خاطرنشان کرد: از حسن اعتماد اعضای محترم مجمع که برای چندمین بار این مسئولیت را به بنده واگذار کنند تشکر می کنم و حتماً با تمام توان، چون گذشته می کوشم مسئولیت محوله را به نحو احسنت انجام دهم. امروز که به تاریخچه فعالیت انجمن صنفی نگاه و دوره ای 10 ساله را مرور می کنیم. می بینیم ابتدا در این صنعت ما مفهوم سازی در حوزه مبلمان و دکوراسیون داشتیم، یعنی مفاهیم کلیدی و محوری این صنف و صنعت و مفاهیم رایج در مدیریت مدرن را ترویج و گسترش دادیم.
پس از آن نهاد سازی لازمه ادامه راه بود که انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، کنفرانس بین المللی تجارت مبلمان و دکوراسیون، (دکو) به عنوان تریبون بین المللی این صنف و صنعت طی 9سال متوالی،  واحد دانشگاهی ویژه هنر صنعت مبلمان در دانشگاه علمی-کاربردی، موزه ملی مبل ایران و سرانجام با تحت پوشش قرار دادن و مشارکت سایر اصناف و صنایع وابسته، شورای ملی مبلمان ، دکوراسیون و صنایع وابسته را ایجاد کردیم.
وی افزود: در مرحله مدل سازی و ارتقای استانداردها، زمینه آموزش و ایجاد زیر ساخت های فرهنگی-اجتماعی را فراهم نمودیم و اینک ادعا می کنیم که با تکیه بر توانمندی های داخلی و مد نظر قراردادن سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، ابلاغیه از سوی مقام معظم رهبری، نیاز داخل کشور را در این حوزه تامین نموده ایم و حرمت و هویت کالای ایرانی را نهادینه کرده ایم، ضمن آنکه به نحو چشمگیری، واردات مبلمان خارجی را کاهش دادیم و در حال حاضر علاوه بر دستیابی به موقعیت قابل توجهی در صادرات، واردات  کالاهای ساخته شده کاهش چشم گیری داشته و وارداتمان صرفا در حوزه مواد اولیه و لوازمیست که در داخل، کم تولید می شود.
وی  ضمن ابراز خرسندی از تعامل و همسویی به وجود آمده در این هنر- صنعت، آن را زمینه ای برای هم افزایی و توسعه در سال های آتی عنوان کرد و گفت: ما هرسال دو نشست داخلی و بین المللی داریم که مجمع عمومی ما نشست داخلی و خانوادگیست که هم اینک برگزار می شود و نشست بین المللی ما، دکو است که الحمدالله هر سال رونق بهتری می یابد. بنده سال گذشته، ضرورت وجود یک صنعت بالا دستی به عنوان سند چشم انداز این صنف و صنعت را احساس کردم که با تشکیل کارگروه ها و کمیته های تخصصی، طی یک سال کاری فشرده تدوین و تنظیم شده و انشاءالله پس از طرح در جلسه رسمی شورای ملی مبلمان و دریافت نظر تمامی فعالان و صاحب نظران صنف و صنعت و تصویب آن به نوعی نقشه راه صنف و صنعت طی سال های آتی خواهد بود.
رئیس انجمن صنفی با اشاره به مفهوم توسعه و فهم صحیح آن، همدلی و همراهی میان صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون را عاملی شتاب بخش برای توسعه درون زا عنوان و خاطرنشان کرد: از همه شما فعالان و بزرگان صنعت مبلمان و دکوراسیون درخواست می کنم که با روحیه و همت مضاعف در آستانه سال جدید به استقبال سال نو و فعالیت ها و اندیشه های نوین بروید و بدانید که متناسب با ارتقای سطح نیاز مصرف کننده، باید توانایی هایمان را افزایش دهیم و همواره نگران فعالیت رقبای بین المللی باشیم که سهم بازارمان کاهش نیابد. اطمینان دارم که توان داخلی می تواند باعث شکوفایی و پیشرفت ملی و رونق اقتصادی شود و چنگ زدن بر ریسمان اتحاد در صنف و صنعت زمینه این شکوفایی خواهد بود.

علی انصاری و راهکار های خودکفایی در صنعت مبلمان

همانطور که حراست از مرزهای جغرافیایی و امنیتی هر کشور از اهمیت خاص برخوردار است، حفاظت از مرزهای اقتصادی نیز جایگاه خاص خود را دارا است؛ یکی از بخش های تاثیرگذاری که باید زمینه حفاظت و حمایت از آن را فراهم کرد، مرزهای صادراتی هر کشور است که باید به عنوان یک اصل اساسی مورد توجه قرار بگیرد. نخستین گام برای توسعه صادرات باید تغییر نگاه مسئولان نسبت به گذشته باشد، گذشته‌یی که در آن به جای توجه به بخش خصوصی واقعی، اقتصادی مبتنی بر فروش نفت تدارک دیده شد. دولت یازدهم از ابتدای زعامت بر راس هرم اجرایی کشور اعلام کرده که قصد دارد مدیریت اجرایی اقتصاد را به‌دست بخش خصوصی بسپارد. برای این منظور ضروری است تا بستر مناسب برای ورود منطقی فعالان بخش خصوصی به عرصه اقتصاد و تولید فراهم شود. تشکل های اقتصادی به عنوانبازوان اجرایی دولت دربخش اقتصاد از یک طرف وظیفه انتقال مطالبات بخش خصوصی به دولت را دارند و از سوی دیگر تلاش می کنند، دغدغه های دولتمردان را در ساختار اقتصادی کشور لحاظ کنند. صنعت مبلمان کشور هم بر اساس این راهبرد اقتصادی تلاش می کند تا به عنوان حلقه واسط بخش خصوصی و دولت زمینه توسعه و پویایی این صنعت را فراهم کند.

با این مقدمه سراغ رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران رفتیم تا درباره مهم ترین فرصت ها و چالش های پیش روی این صنعت گفت و گویی تحلیلی را با ایشان ترتیب دهیم. علی انصاری معتقد است که تحرکات ارتباطی اتحادیه مبلمان ایران طی 3 سال گذشته نتایج و دستاوردهای فراوانی را برای توسعه این صنعت ایجاد کرده که بخش خصوصی باید از این فضا به نفع افزایش محصولات ارتباطی با سایر کشورها استفاده کنند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند که یکی از دستاوردهای اصلی برجام، توسعه مناسبات ارتباطی و اقتصادی ایران با جهان پیرامونی است که در صورت توجه و برنامه ریزی مناسب می توان از آن به نفع توسعه پایدار کشور و افزایش محصولات صادراتی بهره برد. این فرایند در صنعت مبل هم به عنوان یک راهبرد جدی در دستور کار متولیان این صنعت قرار گرفته تا با استفاده از ظرفیت های نمایشگاه های صنفی و با بالا بردن کیفیت مبلمان زمینه معرفی برندهای برتر ایرانی در کشورهای هدف را فراهم کنند. یکی از چهره هایی که همواره دیدگاه‌هایش در مسائل اقتصادی (بطور عام) و در مباحث مربوط به صنعت مبل (بطور خاص) مورد‌توجه فعالان این بخش و رسانه های گروهی قرار می گیرد علی انصاری رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران است که ایده هایش بر اساس تجربه سال ها فعالیت در بازار کسب و کار ایران مطرح می‌شوند. انصاری معتقد است که یکی از راهکارهایی که برای توسعه دامنه های صادراتی کشور می بایست مورد توجه مسوولان و تصمیم سازان قرار بگیرد، برگزاری نمایشگاه های تخصصی و صنفی است. رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران در کنار اهمیت موضوع نمایشگاه ها بحث انتقال تکنولوژی را نیز یکی از حوزه هایی ارزیابی می کند که صنعت مبل ایران (و اساسا بنگاه های اقتصادی) باید از آن برای افزایش کیفیت، کاهش قیمت تمام شده و... استفاده کنند. اینجاست که اهمیت تصمیم سازی های اجرایی دولت برجسته تر می شود؛ چراکه دولت از یک طرف با سپردن امور اجرایی نمایشگاه های تخصصی می‌تواند به رونق دامنه های ارتباطی این بخش کمک کند و از طرف دیگر با بسترسازی در جهت انتقال تکنولوژی و فناوری های روز، فعالان صنعت مبل را برای تولید انبوه و افزایش صادرات حمایت کند.

علی انصاری می گوید: ایجاد زیرساخت هایی مانند شهرک صنعتی، دانشگاه ویژه مبلمان، برگزاری کنفرانس های بین المللی مانند دکو و انجام کار تشکیلاتی و اصولی مانند کادرسازی، تعریف شبکه توزیع مویرگی و تولید، مبلمانی متناسب با نیاز و فرهنگ ایرانی ازجمله اقداماتی است که طی سال های اخیر برای رشد و توسعه صنعت مبلمان انجام شده است. وی به این نکته اشاره می کند: «در هنر صنعت مبلمان طی سال های فعالیت از مراحل کادرسازی، نوسازی شبکه، ایجاد  تشکل و دانش بنیان کردن صنعت عبور کرده‌ایم.» رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران اظهار امیدواری می کند، «با استفاده از ظرفیت صنعت مبلمان و توجه دولت به صنایع کوچک و زودبازده مانند صنعت مبلمان، افزایش صادرات با ارزش افزوده بالا و کمک به خروج از وضعیت رکود تورمی روی می دهد.» انصاری صحبت هایش را اینطوری ادامه می دهد: «هر حرکتی که در حوزه توسعه مناسبات ارتباطی و برگزاری نمایشگاه انجام شود نهایتا ارزش افزوده صنعت مبل را در بخش ارتقای کیفیت و صادرات افزایش می دهد. باید زمینه برگزاری نمایشگاه های بین المللی در کلان شهرها و شهرهای بندری مناطق آزاد برای دسترسی مردم در تقاط مختلف کشور فراهم و توسعه گردشگری زمینه لازم برای بازدیدکنندگان بین المللی فراهم شود.»

رییس شورای ملی مبلمان با اشاره به قرار گرفتن صنعت مبل ایران در مرحله صادرات می گوید: «ما امروز نیاز به واردات مبلمان نداریم و می توانیم با قدمت هزارساله یی که در تولید مبلمان داریم، خودمان کالا و محصول با کیفیت تولید کنیم و فعالیت های اقتصادی بیشتری در توسعه کشور انجام دهیم که موجب ارزآوری شود.» علی انصاری تاکید می کند:«این مهم را باید درنظر بگیریم که تعاملاتمان را بیشتر کنیم، همچنین تولید را افزایش داده و اعتماد به نفس مان را افزایش دهیم، درنهایت باید در تولید مبلمان خودکفا شویم و بدانیم نیاز به واردات نداریم.»

وی ادامه می دهد: «اگر تدبیر کنیم و با بنگاه مدیریتی درستی پیش برویم، می توانیم نتیجه بگیریم که مدلی بهتر از مدل اقتصاد مقاومتی نداریم. آنچه از سوی رهبر معظم انقلاب در قالب 24 بند به دولت، بخش غیردولتی، بنگاه ها و... ابلاغ شده، بهترین مدل اقتصادی است.» انصاری می افزاید: «رقابت پذیرشدن اقتصاد، تولید محور شدن و درون زا شدن اقتصاد و افزایش کمیت و کیفیت تولید اقتصادی در تمامی حوزه ها باید ایجاد شود.»

رییس شورای ملی مبلمان و دکوراسیون ایران و صنایع وابسته تاکید می کند: «باید بپذیریم اقتصاد کشور ما اقتصاد نفتی و وابسته به نفت است. البته ناگفته نماند اقتصاد نفتی تمام کشورهای همسایه به ویژه حوزه خلیج فارس را در بر گرفته است و شاید برخی کشورها که به بخش توریسم و اکوتوریسم توجه کرده اند، دارای اقتصاد درون‌زا شده اند. اگر قرار است ما نیز در این حوزه درون‌زا عمل کنیم باید به تولید انبوه و تجاری و افزایش کیفیت و خدمات توجه بیشتر کنیم.»
منبع:سهام بلاگ

بازبینی صحبت های رییس انجمن مبلمان در آستانه دکو 2017

رییس شورای ملی مبلمان  ایران  نیز در این کنفرانس گفت: امیدوارم دکو 2016 حرکتی همسو با اسناد بالادستی  و برنامه راهبردی صنعت ،تجارت ملی و اهداف جهانی کافا و کنفدراسیون مبلمان اروپا باشد.همچنین عضویت شورای ملی مبلمان ایران در کافا یکی از حلقه های تکاملی دیگر این صنف و صنعت است.

علی انصاری افزود: در نهمین سال این رویداد بزرگ صنفی وتجاری، که ابعاد صنعتی، بازرگانی و تجاری موثری هم دارد و مرور آنچه که تجربه کرده ایم، حاکی از آن است که گام های موثری در مفهوم سازی، نهاد سازی و مدل سازی برداشته ایم که از جمله مهم ترین این دستاوردها می توان به گسترش دیپلماسی اقتصادی، تجاری، نوسازی مراکز توزیع، ایجاد واحد دانشگاهی مختص صنعت مبلمان و دکوراسیون، ایجاد موزه ملی مبلمان و مرکز مطالعات تاریخی، ساماندهی تشکل های صنفی و اتحادیه ها، تشکیل انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، شورای ملی مبلمان، دکوراسیون و صنایع وابسته، برگزاری مستمر دکو و عضویت شورای ملی مبلمان در کافا اشاره کرد.
منبع: سهام بلاگ