علی انصاری با اکثریت آرا رئیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون شد

منبع:سهام بلاگ

چهارشنبه 18/12/95 گردهمایی باشکوه فعالان صنعت مبلمان و دکوراسیون برای برگزاری جلسه مجمع عمومی عادی سالانه انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون استان تهران برگزار شد.
مجمع عمومی عادی سالانه انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون نماد هم صدایی و همنوایی صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون است که  طی 10 سال اخیر هر سه سال یک بار برای ارائه گزارش هیأت مدیره، انتخاب اعضای جدید و بررسی مشکلات و معضلات این صنف و صنعت برگزار می شود.

مجمع عمومی عادی با تلاوت آیاتی از کلام الله مجید و پخش سرود ملی جمهوری اسلامی ایران آغاز شد. نماینده وزارت تعاون کار و رفاه اجتماعی،  بزرگان و پیش کسوتان این صنف و صنعت به همراه اعضای پیشین هیأت مدیره، رسمیت جلسه را اعلام نمودند.
دبیر انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، ضمن خوشامدگویی و تشکر از حمایت های بی دریغ آقای علی انصاری از این صنف و صنعت، خواستار انتخاب هیات رئیسه مجمع برای رسمیت جلسه و برگزاری دور جدید انتخابات درون صنفی شد.پس از انتخاب هیأت رئیسه مجمع روند انتخابات و بررسی عملکرد سه ساله انجمن آغاز شد.
در ادامه رامین سمیع زاده با تشکر از حمایت های همه جانبه مهندس علی انصاری به عنوان رئیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون استان تهران، همدلی ایجاد شده در این هنر - صنعت را نتیجه اقدامات ارزشمند و سیاست ها و خط مشی های ایشان دانست و عملکرد انجمن در سه سال گذشته را مثبت و رو به جلو عنوان نمود و کلیپ حاوی عملکرد 3 ساله اخیر انجمن حاوی محور های اصلی به شرح زیر ارائه شد:
 تهیه و تدوین استراتژی و سند چشم انداز صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون، تدوین سر فصل رشته طراحی مبلمان در مقطع کارشناسی ارشد، برگزاری مسابقه طراحی مبلمان با رویکرد زندگی ایرانی، برگزاری مسابقات طراحی چراغ و روشنایی، برگزاری دوره های حرفه ای مدیریت بازاریابی، فروش و طراحی مبلمان، برگزاری دوره های منظم نمایشگاهی هدکس، کیتکس و دکولایت، دریافت نشان تأیید یورو سرت ( نشان از تخصص انجمن صنفی مبلمان در برگزاری نمایشگاه های حرفه ای و تخصصی )، کسب بهترین رنکینگ توسط سایت انجمن صنفی مبلمان در میان تمامی اصناف و تشکل های حوزه صنایع چوب، مبلمان و دکوراسیون در ایران، تهیه و انتشار منظم نشریه دکومان، نشریه تخصصی مبلمان، معماری داخلی و دکوراسیون، برگزاری سه دوره همایش رویاک با حضور فعالان صنف و صنعت مبلمان، تهیه و تدوین استراتژی و سند چشم انداز صنعت و صنف مبلمان و دکوراسیون.
حضار با تشویق، رضایت خود را از عملکرد 3 ساله هیأت مدیره انجمن صنفی اعلام نمودند و این موضوع مورد توجه نماینده وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی واقع شد.
   انتخابات درون صنفی و نتایج رأی گیری
در ادامه هیأت رئیسه مجمع از شرکت کنندگان خواست برای کاندیدا شدن اعلام آمادگی کنند. ایشان حداقل تعداد کاندیدا برای هیأت رئیسه را 11 نفر  و حداقل کاندیدا برای بازرسان انجمن را 2 نفر طبق قانون اعلام نمود.
پس از اعلام آمادگی افراد برای عضویت در هیات مدیره و دو نفر برای بازرسی، رأی گیری در فضایی صمیمی و همراه با همدلی انجام شد و اعضای هیات مدیره، بازرس و بازرس علی البدل توسط شرکت کنندگان انتخاب شدند.
علی انصاری که با 100% آرا و در ادامه با اتفاق نظر اکثریت اعضای مجمع، به عنوان رئیس انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون انتخاب شد، دونفر از اعضای هیات مدیره، آقایان رامین سمیع زاده را به عنوان دبیر و جمشید اثنی عشری را به عنوان خزانه دار انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون پیشنهاد نمود که مورد توافق و تصویب مجمع و اعضای جدید هیأت مدیره قرار گرفت.
گام های اساسی صنف صنعت مبلمان طی یک دهه اخیر
علی انصاری ضمن تشکر از اعضای صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون و اتحاد کم نظیر، این هنر- صنعت در مقایسه با سایر اصناف، همدلی و همسویی و اتحاد ایجاد شده در این صنف را خواست قلبی و علت حضور خویش در این صنف برشمرد و خاطرنشان کرد: از حسن اعتماد اعضای محترم مجمع که برای چندمین بار این مسئولیت را به بنده واگذار کنند تشکر می کنم و حتماً با تمام توان، چون گذشته می کوشم مسئولیت محوله را به نحو احسنت انجام دهم. امروز که به تاریخچه فعالیت انجمن صنفی نگاه و دوره ای 10 ساله را مرور می کنیم. می بینیم ابتدا در این صنعت ما مفهوم سازی در حوزه مبلمان و دکوراسیون داشتیم، یعنی مفاهیم کلیدی و محوری این صنف و صنعت و مفاهیم رایج در مدیریت مدرن را ترویج و گسترش دادیم.
پس از آن نهاد سازی لازمه ادامه راه بود که انجمن صنفی مبلمان و دکوراسیون، کنفرانس بین المللی تجارت مبلمان و دکوراسیون، (دکو) به عنوان تریبون بین المللی این صنف و صنعت طی 9سال متوالی،  واحد دانشگاهی ویژه هنر صنعت مبلمان در دانشگاه علمی-کاربردی، موزه ملی مبل ایران و سرانجام با تحت پوشش قرار دادن و مشارکت سایر اصناف و صنایع وابسته، شورای ملی مبلمان ، دکوراسیون و صنایع وابسته را ایجاد کردیم.
وی افزود: در مرحله مدل سازی و ارتقای استانداردها، زمینه آموزش و ایجاد زیر ساخت های فرهنگی-اجتماعی را فراهم نمودیم و اینک ادعا می کنیم که با تکیه بر توانمندی های داخلی و مد نظر قراردادن سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، ابلاغیه از سوی مقام معظم رهبری، نیاز داخل کشور را در این حوزه تامین نموده ایم و حرمت و هویت کالای ایرانی را نهادینه کرده ایم، ضمن آنکه به نحو چشمگیری، واردات مبلمان خارجی را کاهش دادیم و در حال حاضر علاوه بر دستیابی به موقعیت قابل توجهی در صادرات، واردات  کالاهای ساخته شده کاهش چشم گیری داشته و وارداتمان صرفا در حوزه مواد اولیه و لوازمیست که در داخل، کم تولید می شود.
وی  ضمن ابراز خرسندی از تعامل و همسویی به وجود آمده در این هنر- صنعت، آن را زمینه ای برای هم افزایی و توسعه در سال های آتی عنوان کرد و گفت: ما هرسال دو نشست داخلی و بین المللی داریم که مجمع عمومی ما نشست داخلی و خانوادگیست که هم اینک برگزار می شود و نشست بین المللی ما، دکو است که الحمدالله هر سال رونق بهتری می یابد. بنده سال گذشته، ضرورت وجود یک صنعت بالا دستی به عنوان سند چشم انداز این صنف و صنعت را احساس کردم که با تشکیل کارگروه ها و کمیته های تخصصی، طی یک سال کاری فشرده تدوین و تنظیم شده و انشاءالله پس از طرح در جلسه رسمی شورای ملی مبلمان و دریافت نظر تمامی فعالان و صاحب نظران صنف و صنعت و تصویب آن به نوعی نقشه راه صنف و صنعت طی سال های آتی خواهد بود.
رئیس انجمن صنفی با اشاره به مفهوم توسعه و فهم صحیح آن، همدلی و همراهی میان صنف و صنعت مبلمان و دکوراسیون را عاملی شتاب بخش برای توسعه درون زا عنوان و خاطرنشان کرد: از همه شما فعالان و بزرگان صنعت مبلمان و دکوراسیون درخواست می کنم که با روحیه و همت مضاعف در آستانه سال جدید به استقبال سال نو و فعالیت ها و اندیشه های نوین بروید و بدانید که متناسب با ارتقای سطح نیاز مصرف کننده، باید توانایی هایمان را افزایش دهیم و همواره نگران فعالیت رقبای بین المللی باشیم که سهم بازارمان کاهش نیابد. اطمینان دارم که توان داخلی می تواند باعث شکوفایی و پیشرفت ملی و رونق اقتصادی شود و چنگ زدن بر ریسمان اتحاد در صنف و صنعت زمینه این شکوفایی خواهد بود.

علی انصاری : ایجاد مزیت در یک صنعت، منجر به توسعه صنعتی نمی‌شود

شور حال و روز خوشی ندارد. روند تعطیلی کارخانه‌ها، کارگاه‌ها و بنگاه‌های کوچک و بزرگ تولیدی، انتقادات صریح و مستمری را موجب شده است. مقامات مسئول و رسمی کشور، بسیاری از منتقدان را به سیاه‌نمایی متهم می‌کنند و منتقدان، مقامات دولتی را خوش‌بین می‌نامند. در آستانه روز صنعت پای صحبت مهندس علی انصاری نشستیم. کارآفرین و فعال صنعتی- اقتصادی نام آشنایی که همواره، حرف‌های شنیدنی و تازه دارد. با هم می‌خوانیم.

 

· وضعیت صنعت کشور را به طور کلی چگونه ارزیابی می‌کنید؟

. البته سئوال شما کلّی است و حتماً برای ارزیابی مدنظر شما باید مقدمه‌ای عرض کنم. اول اینکه واژه صنعت، یک واژه فراگیر است و پیشوند بسیاری از کسب و کارها قرار می گیرد. مثلاً صنعت ساختمان، صنعت پوشاک، صنعت بانکداری، صنعت مبلمان و دکوراسیون، صنعت خودروسازی و البته تقسیم بندی هایی هم دارد مانند صنایع سنگین و سبک، زیربنایی، زود بازده و غیره. به طور کلی ساختار اقتصادی کشور از چهار گروه اصلی تشکیل شده است. کشاورزی، نفت، خدمات، صنایع و معادن.

بخش صنعت و معدن فعالیت‌های صنعت ساخت (تولید)، معدن، ساختمان، برق، آب و گاز را شامل می شود و در مورد هرکدام از اینها می‌توان مفصل صحبت کرد. به طور کلی چندان که در اسناد بالادستی و قوانین 5 ساله و یک ساله کشور هم صراحتاً قید شده است، قرار بر این بود که سهم نفت در اقتصاد کاهش یابد و سهم سایر گروه‌های اصلی مانند صنعت، خدمات و کشاورزی افزایش یابد. در عمل، شاید سهم نفت کاهش یافته باشد ولی حتماً سهم صنایع و معادن و به تعبیر کلی‌تر، صنعت افزایش نیافته است. تا حدی که می‌توان گفت روند توسعه صنعتی کشور، معکوس شده است.

· دلیل کند شدن روند توسعه صنعتی یا معکوس شدن آن را چه می‌دانید؟

. اولاً در عرصه اقتصاد کلان پدیده تک‌ عاملی وجود ندارد و علل و دلایل ایجاد یک وضعیت، متعدد و متفاوتند. به گمان بنده، یکی از دلایل اصلی که کلیت اقتصاد ما را تحت تأثیر قرار داده است، آمار شبهه‌ناک و تفسیری است. شبهه‌ناک، از این نظر که محل تردید است. راستی آزمایی چندانی نمی‌توان در مورد آنها انجام داد یا انجام نمی‌شود، ضمن آنکه تفسیری است. یعنی هرکس بر اساس نیاز و سلیقه خودش آن را می سازد و اعلام می کند. در واقع آمارهای اعلامی، نوعی عددسازی است و بعضاً این عددسازی ها مشکلاتی ایجاد می کند. مضاف بر آمار تفسیری، یکی دیگر از عوامل تضعیف کننده اقتصاد کلان کشور، تعدد یا فراوانی صاحب نظران است. متأسفانه همه –اعم از باصلاحیت و بی صلاحیت- در همه امور اظهار نظر می کنند و جالب آنکه خود را متخصص هم می دانند. وقتی همه در یک عرصه مثلاً اقتصاد یا فرهنگ یا سیاست یا تجارت، همه چیزدان می شوند، حتماً مشکل و بحران ایجاد می شود.

دلیل دیگر کهنگی، فرسودگی و اصطلاحاً ضعف تکنولوژیک است. باید بپذیریم که اگر تکنولوژی را یکی از عوامل تولید بدانیم، تکنولوژی امروز ما، پیش‌ دیجیتال است. یعنی مدرن نیست. دلیل دیگر را می‌توان گرانی پول دانست. گرانی پول مقوله بسیار مهمی است. صنعت بانکداری کشور هم متأثر از گرانی پول است. بنده بانکدار نیستم و مسئولیت بانکی هم ندارم، ولی ربط دادن همه مشکلات کشور را به صنعت بانکداری عاقلانه و منصفانه نمی دانم. هرکس در هر کجا کارش گیر می کند، به بانکها گیر می دهد. وقتی پول گران است، بانک چطور می تواند وام ارزان بدهد؟ ضمن آن که گرانی پول، منابع بانکها را هم در پرداخت سود سپرده تحت تأثیر قرار می دهد. متأسفانه همه نسبت به بانکها موضع انتقادی دارند و شاید لازم باشد بانک مرکزی به عنوان بانکِ بانکها، که فرمان بازار پول را در دست دارد، اقتدار و اختیار بیشتری پیدا کند و حرف بانک مرکزی، فصل الخطاب باشد. اصلاً وظیفه دفاع از همه بانکها –البته آنها که مجوز دارند- بر عهده بانک مرکزی است. بگذریم. حتی این پول گران هم در صنعت، میان واحدهای صنعتی اعم از مادر، زیربنایی، متوسط، کوچک و زودبازده به شکل درست توزیع نمی‌شود. مشکل مواد اولیه، تعرفه، نرخ مالیات، مثلاً افزایش 8 درصدی مالیات مشاغل در سال جاری، عدم حمایت علمی و کارشناسی از نوآوری ها و فعالیت های جدید صنعتی و حتی خدماتی، هر یک به اندازه خود، در ایجاد این وضعیت نقش و تأثیر دارند.

· مقامات دولتی رشد بخش صنعت را مناسب و مطلوب اعلام می‌کنند، در این مورد نظرتان چیست؟

. همان‌گونه که عرض کردم و البته در جریان آمار و ارقام هم هستم، می‌دانم که مرکز آمار رشد بخش صنعت را در سال گذشته، 5/6 درصد اعلام کرد و بانک مرکزی 9/6 درصد. در واقع این تفاوت از سوی دو مرجع معتبر، گفته بنده را تأیید می‌کند.

· کدام بخش صنعت، می‌تواند در برون رفت از وضعیت رکود، موثرتر باشد؟ مثلاً ساخت، نفت، گاز، کدام بخش؟

. به گمان بنده صنعت ساخت با توجه به صنایع پیشینی و پسینی یعنی زنجیره مشاغل تخصصی پیش و پس از ساخت این قابلیت را دارد. به عنوان مثال سهم صنعت ساخت در تولید ناخالص داخلی اقتصادهای نوظهور و در حال توسعه در سال 2015 ، در چین 30 درصد، اندونزی 21 درصد، مجارستان 25 درصد و ترکیه 18 درصد بوده است. یعنی تولید، یعنی ساخت محصول صنعتی. ما در این عرصه ضعیف عمل کرده‌ایم. البته وقتی صحبت از خروج از رکود می‌شود باید اقتضائات اقتصادی، فرهنگی جامعه را نیز در نظر گرفت.

تجربه 50 سال اخیر کشور حاکی از آن است که هرگاه بخش ساختمان فعال می‌شود، کلیت اقتصاد وارد مدار رونق می‌شود. من از شما به عنوان یک فرد رسانه‌ای می‌پرسم، چقدر از سرمایه کشور درحال حاضر، در بخش ساختمان‌های ساخته شده، اعم از مسکونی، اداری، تجاری قفل شده است؟ این بخش را باید فعال کرد.

بنده معتقدم صنعت ساختمان، ویترین یک کشور است. ما وقتی می گوییم ساختمان، طیف وسیعی را مدنظر قرار می دهیم. ساختمان های مسکونی، اداری، تجاری، فرهنگی، گردشگری، همه زیر این موضوع قرار می گیرند. حتی ساختمان های تاریخی. شما وارد هر کشور یا پایتخت هر کشور می شوید اول ساختمان سازی و معماری شخصی و شهری آنجا را می بینید و در مورد آن قضاوت می کنید.

به گمان من اگر بخواهیم صنعت گردشگری توسعه پیدا کند و رونق بگیرد، حتماً باید هتل های مجهز، مدرن، امن و مطابق با استانداردهای بین المللی بسازیم، اگر می خواهیم ارز کشور وارد کشورهای حاشیه خلیج فارس نشود، حتماً باید مراکز تفریحی برای اوقات فراغت جامعه در سطح بین الملل داشته باشیم، حتماً باید مراکز مدرن و مجهز تجاری داشته باشیم. اینها همه باعث می شود مردم به دبی و ترکیه و سایر جاها نروند. پس رونق در ایجاد ساختمان های متعدد، در سایر بخشها هم رونق ایجاد می کند. در واقع اشتغال ایجاد می کند، تولید ثروت می شود، رونق اقتصادی به وجود می آید. صادرات غیرنفتی کشور افزایش پیدا می کند. شما چقدر در مورد صادرات بخش خدمات کار کرده اید و یا اطلاع دارید؟

· سهم صادرات صنعتی ما، در سبد صادراتی کشور، 28 درصد است و سهم محصولات کشاورزی کمتر از 10 درصد و سهم صادرات سوخت و محصولات معدنی نزدیک 63 درصد، این وضعیت را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

. طبیعی است که اتکای اقتصاد ملی به نفت، دغدغه همگانی است و آمارهای شما هم این موضوع را تأیید می‌کند. حتی در بخش رشد اقتصادی هم، عده‌ای سهم نفت و گاز را از درصد رشد اقتصادی کم می‌کردند و می‌گفتند این عدد هنگامی واقعی است که نفت و گاز از آن کسر شود. بنده معتقدم اقتصاد مقاومتی که مورد تأکید مقام معظم رهبری است، ناظر به ایجاد موازنه در این ارقام است. اگر اقتصاد ما درون‌زا و برون‌نگر شود و اگر تولید و اشتغال که در نام‌گذاری سال 96 هم مورد تأکید حضرت ایشان واقع شده، جدّی گرفته شود، حتماً می‌توانیم سهم صادرات صنعتی را افزایش و به همان اندازه صادرات نفت و گاز و مواد معدنی را کاهش دهیم.

· شما را یک کارآفرین یا فعال اقتصادی چند بعدی می‌دانند. عمده فعالیت‌تان در حال حاضر در کدام بخش متمرکز است؟

. البته واژه کارآفرین هم از آن واژه هایی است که خیلی مورد استفاده قرار می گیرد، بنده ادعای کارآفرینی ندارم ولی ادعای خدمت گزاری در جهت رشد و پیشرفت کشور را دارم و خدا را از این بابت شکر می کنم که توفیق خدمت برایم فراهم شده است.

   فعالیت‌های اقتصادی بنده ابتدا از صنعت فولاد و آهن شروع شد و هم اینک هم در حوزه های بالادستی و پائین دستی این صنعت ادامه دارد و فعالیم. البته اگر بخواهیم براساس پیشینه خانوادگی و صنفی خدمتتان بگویم، طی پنچاه سال اخیر پدربزرگوارم در صنعت ساختمان فعالیت داشته‌اند. بنده بعد از ساخت بازار آهن در تهران، وارد ایجاد و ساخت مراکز یا ساختمان های مدرن تجاری، به قول خودمان مراکز توزیعی مدرن در صنعت مبلمان و دکوراسیون شدم و با توجه به سهم حدود 8 درصدی این صنعت در ایجاد اشتغال و گردش مالی قابل توجه آن، اقدامات موثری طی 2 دهه اخیر در مفهوم‌سازی، نهادسازی، مدل‌سازی و استاندارد سازی در این صنعت انجام دادم، رویکرد علمی، فرهنگی هم داشتیم و داریم، یعنی دانشگاه علمی- کاربردی ویژه این صنعت را ایجاد کردیم. مرکز تحقیقات کاربردی و موزه ملی مبلمان ایجاد شد.

   هنوز هم در این عرصه فعالیت دارم و با افتخار اعلام می کنم چنانچه مورد نظر مقام معظم رهبری است ما صنعت مبلمان را درون زا و خودکفا کرده ایم و انشالله در 13 آذر امسال در دهمین کنفرانس بین المللی هنر- صنعت مبلمان تحت عنوان دکو 2017، بنده با فعالان این صنعت جشن خودکفایی صنعت مبلمان را برگزار می کنیم.

   ما نیاز داخلی جمعیت 80 میلیونی کشور را به انواع مبلمان خانگی، اداری، کودک، سینمایی و ... تأمین کرده ایم. ولی در پاسخ به سئوال شما، به طور مشخص باید بگویم اهتمام ما به همان اندازه که متوجه صنعت ساختمان بوده، ناظر به ارائه خدمات هم بوده است و از نوسازی مراکز مدرن تجاری در صنعت مبلمان و سپس موبایل به مجتمع‌های تجاری چند منظوره رسیده ایم که این نوع مراکز تجاری از جمله نیازهای اساسی جامعه است. ما پس از تحقیق و بررسی لازم در جهت شناسایی و رفع نیازهای مردم به مراکز تجاری، اقامتی، گردشگری و تفریحی اقدام کرده ایم که در فرصت های بعد خدمتتان توضیح می دهم.

· به نظر شما توسعه صنعتی چه ویژگی‌ها و الزاماتی دارد؟

. به گمان بنده توسعه صنعتی یک فرآیند زمان‌دار، هدفمند، مستمر و مشارکتی است و باید کلیت صنعت را شامل شود، یعنی ایجاد مزیت در یک صنعت خاص مثلاً پتروشیمی یا نفت، حتماً منجر به توسعه نمی‌شود. نیاز به سرمایه‌گزاری خارجی، ورود پول ارزان، ساماندهی صنعت بانکداری و بازار غیرمتشکل پولی، یعنی سر و سامان دادن به موسسات مالی و نهادهای فعال بازار سرمایه که صلاحیت و مجوز دارند، علمی و تجاری شدن تولید، یعنی ایجاد رابطه معنی دار میان مثلث دانشگاه، صنعت و بازار، ایجاد مزیت رقابتی، مضاف بر تربیت نیروی انسانی متخصص و بها دادن به پژوهش‌های کاربردی از الزامات توسعه صنعتی است. اخیراً شنیدم جمهوری اسلامی ایران و کره جنوبی بر اختصاص یک خط اعتباری هشت میلیارد یورویی توافق کرده‌اند. چنین اقداماتی می‌تواند مؤثر باشد. ما حتماً و باید به اقتصادهای نوظهور دنیا تعامل داشته باشیم و بنده کراراً گفته‌ام تعامل پیش‌نیاز و شرط توسعه است و توسعه ابعاد متفاوت و متعددی دارد.

· در آستانه روز صنعت چه انتظاراتی برای صنعت کشور دارید؟

. در آستانه روز صنعت، امیدوارم اولاً در مورد ساختار اداری وزارتخانه‌های صنعت- معدن، تجارت، مسکن، راه و شهرسازی به یک تصمیم و سامان دائمی برسیم و براساس سیاست‌های کلی نظام، ابلاغی از سوی مقام معظم رهبری، بویژه اقتصاد مقاومتی در فضایی به دور از تنش و ماجراجویی، یعنی فضایی سرشار از همدلی و تعاون و تعامل مبتنی بر عزت، حکمت و مصلحت با سایر کشورهای جهان و البته کشورهای دوست، همه فعالان در همه بخش‌ها اعم از دولتی، خصوصی و تعاونی با هم بکوشند که راههای برون‌رفت از وضعیت فعلی را پیدا کنند.

کشور ما ظرفیت‌های بالقوه‌ای دارد. بالفعل کردن این ظرفیت‌ها وظیفه تک تک فعالان اقتصادی، صنعتی و خدماتی است. در واقع اگر بپذیریم هریک از ما بخشی از مشکل کشور هستیم، آن‌وقت می‌توانیم بخشی از راه‌ حل‌های مورد نیاز آن نیز باشیم.

· از شما بابت حضور در این مصاحبه تشکر می‌کنم.